Zelfs de ervaren technisch directeur van FC Twente snapt niets van de gekte in de laatste uren van transfermarkt
In dit artikel:
Elke transferperiode levert opnieuw spectaculaire slotakkoorden op, vooral in de laatste uren voordat de markt sluit. Technisch directeur Jan Streuer van FC Twente noemt die eindspurt een "bijzonder fenomeen" en ziet hoe spelers soms pas op de allerlaatste dag wisselen: Alec van Hoorenbeeck zat dinsdagochtend nog te ontbijten met Twente‑collega’s en stond later die dag in een shirt van Heracles. Tegelijk benadrukt Streuer dat niet alle transfers impulsief zijn — de komst van Marko Pjaca bij Twente was volgens hem langdurig voorbereid: "dit was geen last‑minute‑deal."
De slapeloze spanning rond deadlines krijgt veel mediabelangstelling; ESPN zond een Transfer Deadline Show en verslaggevers stonden op parkeerplaatsen bij stadions om late ontwikkelingen te moeten melden. Voor clubs en supporters voelt de laatste avond vaak als een aftelshow, vergelijkbaar met oudejaarsavond: geruchten over mogelijke aankopen van Ajax (Kasper Dolberg) en haastige afrondingen bij Go Ahead Eagles (Kenzo Goudmijn) en PEC Zwolle weerspiegelen die hectiek.
De uitersten zijn soms absurd. In Engeland miste Yoanna Wissa een handtekening op een formulier, waarna een medewerker van Newcastle hem op het nippertje naar de directiekamer sleepte zodat de deal nog net rond kon. Andere transfers mislukten doordat medische keuringen geen tijd meer kregen — dat overkwam Mees Hilgers bij Stade Brest.
Streuer wijst op meerdere oorzaken voor het eindspurtgedrag: paniek door tegenvallende start of blessures, financiële motieven (clubs hopen op prijsdalingen in de slotfase) en de rol van makelaars die spelers tegelijk bij meerdere clubs aanbieden. Ook internationale dynamiek speelt mee: grote Europese clubs wachten soms op eigen vervangers of jagen op prestigeaankopen, wat een sneeuwbaleffect veroorzaakt. Een voorbeeld is de keten rond Isak en de opvolging door Nick Woltemade (voor circa €85 miljoen van VfB Stuttgart), waarna andere clubs weer op zoek moesten naar alternatieven. Daarnaast verlengde Nederland de transferdeadline een dag langer dan sommige grote competities, wat de druk op de laatste uren vergrootte.
Kortom: het slot van de transferperiode is een mix van strategische keuzes, marktwerking en menselijke stress, waarin soms maandenlange onderhandelingen en paniekaankopen elkaar onvoorspelbaar afwisselen.