Voor wie Twente alleen van televisie kent is Bökkers de 'man uit Oost-Nederland'

In dit artikel:

Het Twentse filmklimaat bruist: op dit moment lopen meerdere producties in de regio. Rond Den Ham wordt opnieuw gefilmd voor de regioserie Woeste Grond van Johan Nijenhuis, in Delden is het centrum afgesloten voor opnames van de theatershow-naar-film Hanna van Hendrik, en uit Hengelo verschijnt in 2025 een geremasterde digitale heruitgave van de cultfilm Andy, bloed en blond haar uit 1979.

Andy, oorspronkelijk gesitueerd in Hengelo en met een protagonist die gewelddadig ontspoort tijdens een tocht naar Amsterdam, kreeg destijds felle kritiek en werd gezien als amateuristisch; de regisseur produceerde daarna geen vervolgwerk. Toch leeft de film voort als cultobject, wat laat zien dat beroemdheid niet altijd hand in hand gaat met artistieke kwaliteit. Die tegenstelling speelt ook bij andere Twentse producties: Woeste Grond trekt kijkers en nieuwsgierigen naar het brinkdorp, maar voedt tegelijk stereotypes over bewoners van Oost-Nederland. Muzikant Hendrik‑Jan Bökkers wordt in de serie bijvoorbeeld neergezet als de archetypische streekpersoon.

De auteur vraagt zich af of zulke representaties wenselijk zijn: goede exposure en citymarketing zijn er wel, maar de manier waarop Twentenaren in films en series verschijnen laat soms te wensen over — vergelijkbaar met Nijenhuis’ eerdere Volle Maan (2002), waarin acteurs stuntelig Twents spreken. Concluderend: Twente profiteert zichtbaar als filmlocatie en cultstatus geeft oude producties nieuwe levensduur, maar dat succes betekent niet automatisch dat de inhoud van hoge kwaliteit is of een genuanceerd beeld van regio en mensen biedt.