Twentse boeren fluiten naar weidevogelgeld door strikte controle op afrasteringen

In dit artikel:

Meerdere boeren in Noordoost-Twente zijn recent subsidie misgelopen voor elektrisch gespannen afrasteringen die vossen moeten weren en zo weidevogels zoals de grutto rustig laten broeden. Voor deze rasters krijgen boeren 2,25 euro per meter — bij trajecten van honderden meters tot kilometers levert dat aanzienlijke bedragen op — maar strikte controles door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) leiden tot afkeuringen.

Inspecteurs keurden bijvoorbeeld systemen af wanneer de spanning iets te laag bleek of wanneer delen van het net door gras of beschadiging de grond raakten. Zelfs tijdelijk uitschakelen van de stroom om werkzaamheden uit te voeren leidde in één geval meteen tot verlies van de subsidie toen er op dat moment gecontroleerd werd. Vrijwilligers en projectleiders van de Vogelwerkgroep Geesteren en het Gebiedscollectief Noordoost-Twente noemen de werkwijze onverbiddelijk en vrezen dat frustratie boeren afschrikt om aan beschermingsmaatregelen mee te doen. In sommige gevallen betaalde het Gebiedscollectief uit eigen middelen toch het misgelopen bedrag omdat de rasters als cruciaal worden gezien voor weidevogelbescherming.

De NVWA voert controles uit in opdracht van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO); de NVWA rapporteert feiten en omstandigheden, maar RVO beslist of subsidie wordt toegekend of gekort. De NVWA zegt dat gecontroleerden de mogelijkheid hebben te reageren en bezwaar te maken bij RVO. Projectleiders pleiten echter voor meer soepelheid in praktische gevallen — bijvoorbeeld bij pech zoals een ree dat draad neerhaalt — omdat strikte toepassing onderdeelinitiatieven kan ondermijnen en daarmee de bescherming van kwetsbare weidevogels belemmert.

Kortom: effectieve vangrails voor vossen worden ingezet, maar permanente en soms rigide nalevingseisen bij controles leiden tot financiële verliezen en demotivatie onder boeren, met risico voor het behoud van broedgebieden.