't Wendelgoor: zwembad aan het kanaal, en kanaal in het zwembad
In dit artikel:
De Badweg in Wierden is het enige zichtbare bewijs van wat ooit het openluchtzwembad ’t Wendelgoor was: een groot 50-meterbad met duiktoren en uitgestrekte ligweiden aan de zijtak van het Twentekanaal. Het bad, vernoemd naar het beekje de Wendel en het woord ‘goor’ (oud-Nederlands voor moeras), opende in 1954 als gezamenlijke voorziening van Wierden en Almelo en werd aanvankelijk met kanaalwater gevuld. In 1968 schakelde men over op leidingwater om de hygiëne te verbeteren.
’t Wendelgoor bood decennialang zomers volle baden; het was in zijn hoogtijdagen het voornaamste buitenbad in de regio, mede doordat grote recreatieplassen pas later (jaren zeventig) ontstonden. Door de komst van een nieuw buitenbad in Almelo en de terugtrekking van die gemeente in de jaren tachtig namen de bezoekersaantallen af. Voor een kleinere gemeente als Wierden werd exploitatie onhoudbaar: openluchtzwembaden bleken structureel verliesgevend en gevoelig voor regenachtige seizoenen, waardoor gemeenten vaak moeten bijspringen. Uiteindelijk sloot ’t Wendelgoor in 1988.
Bij de ontbinding van de zwembadstichting ontstond nog een opmerkelijke situatie: oud-raadsman en laatste bestuurslid Jan Hammink bleek formeel eigenaar te zijn geworden van het terrein en het bad. Na een jaar juridisch onderzoek droeg Hammink de drie hectare grond over aan de gemeente Wierden, onder de expliciete voorwaarde dat het gebied voor sportdoeleinden zou blijven.
Hoewel het water en de badgebouwen verdwenen zijn, leeft de sportfunctie van de plek voort. Een groot deel van de voormalige ligweide dient nu als speelveld voor rugbyvereniging Big Bulls; daarnaast vestigden zich diverse verenigingen langs het kanaal, zoals roeivereniging Amycus, hondensportvereniging HSV Almelo, jeu-de-boulesclub De Toss, onderwatersportclub Aragosta, De Toppers (dagbesteding) en de Reddingsbrigade Wierden. Toch missen veel inwoners de sfeer van het oude grote buitenbad op warme dagen.
Regionaal heeft de sluiting ook effect gehad op de aanwezigheid van lange-parketbanen: Almelo bezit inmiddels geen 50-meterbad meer (het oude Sportparkbad werd verkleind en later vervangen door een 25-meterbad). Wie nog een 50-meterervaring wil, moet naar plaatsen als Vroomshoop of Delden. Voor Wierden resteert tegenwoordig vooral De Lageveld-zwemplas als zomerse verkoeling.
Kortom: ’t Wendelgoor illustreert hoe verandering in samenwerking tussen gemeenten, economische onrendabiliteit van buitenbaden en beleidsschommelingen leiden tot het verdwijnen van lokale voorzieningen — terwijl de plek zelf deels een nieuw sportleven kreeg.