Niet meer begraven in harde kist, maar gewikkeld in katoenen doek: Marianne maakt het mogelijk

In dit artikel:

Marianne Resoort (38) weeft in haar atelier in Baarn op een zogenaamd middeleeuws getouw handgemaakte lijkwades als alternatief voor de traditionele doodskist. Het idee ontstond aan het begin van de coronatijd, toen in het nieuws schrijnende tekorten aan kisten werden gemeld en Resoort zich afvroeg hoe afscheid duurzamer en toegankelijker kon. Ze gebruikt gerecycled garen en werkt zonder machines, waardoor het maakproces weinig CO2 en geen nieuw hout vergt.

Een lijkwade is een katoenen doek waarin een lichaam wordt gewikkeld; volgens de wet moet een lichaam bij begraven omhuld zijn, en een doek voldoet als die groot genoeg is. Voor natuurbegrafenissen is een snel afbrekend natuurlijk materiaal wenselijk. Resoort benadrukt dat zo’n wade nabestaanden vaak dichterbij de overledene brengt: het nodigt uit tot aanraken en geeft een zachtere ervaring dan een afgesloten kist, al kan dat voor sommigen te intiem voelen.

Hoewel belangstelling groeit, is lijkwade nog relatief onbekend en veel mensen kiezen uit gewoonte voor een kist. Resoort voert gesprekken om mensen bewuster te maken van andere mogelijkheden en vindt dat meer voorbedacht afscheid nemen waardevol is. Haar handgeweven doeken kosten circa 500 euro, aanzienlijk minder dan veel kisten, en zijn bedoeld als een betaalbaar, ecologisch en persoonlijk alternatief.