Moedige Daniëlle ligt na amputaties topless op strand: 'Het was een bevrijding'
In dit artikel:
Daniëlle Bruiss (39) uit Enschede kreeg op 8 februari 2021 de diagnose borstkanker. Haar behandeling bestond uit 24 chemokuren, vijftien bestralingen, een dubbele borstamputatie en het verwijderen van haar eierstokken. Tijdens de zwaarste fases zag ze zichzelf in gedachten in een doodskist liggen, maar ze gaf niet op en noemt pure wilskracht als drijfveer achter haar herstel.
Het ziekteproces ging gepaard met blijvende gevolgen: Daniëlle verloor haar baan en kampt met ‘chemobrein’ — geheugen- en taalproblemen die haar dagelijks beperken. “Je voelt je soms gewoon heel dom,” zegt ze over die onzichtbare klacht. Om mentaal overeind te blijven leerde ze microdoelen te stellen: kleine, haalbare stappen waarmee ze vooruitgang kon voelen, zoals het simpelweg innemen van een tablet.
Haar veerkracht kreeg vorm door concrete uitdagingen. Kort na de laatste chemo voltooide ze een uitputtende, twaalf uur durende training die haar inspireerde om grenzen te verleggen. De auteur Sander Aarts (van Niet te breken) raakte door haar doorzettingsvermogen zo onder de indruk dat hij haar noemt in zijn volgende boek, waarmee Daniëlle erkenning kreeg voor haar prestatie.
Emotionele steun vond ze in haar hond Baloe. Tijdens ziekenhuisopnames en eenzame dagen was hij constant aanwezig en hielp hij haar routine en motivatie te behouden. De ziekte veranderde ook haar kijk op risico’s en onzekerheden: vroeger had ze hoogtevrees, nu durft ze uit een vliegtuig te springen en accepteert ze haar littekens. Op vakantie in Spanje ervoer ze een bevrijdend moment door topless op het strand te liggen en niet langer haar amputaties te verbergen. “Ik heb het niet overleefd om me nu nog onzeker te voelen,” zegt ze.
Daniëlle voelt een bijzondere verbondenheid met haar moeder, die ook aan borstkanker overleed toen Daniëlle acht was. Die band gaf haar extra motivatie om te vechten. Tegelijk worstelt ze met spijt over het uitstellen van erfelijkheidsonderzoek in haar jongere jaren; ze vermoedt dat preventieve maatregelen haar ziekte mogelijk hadden kunnen voorkomen. Daarom waarschuwt ze anderen: als kanker in de familie voorkomt, laat je controleren.
Na haar herstel zet Daniëlle zich actief in voor KWF Kankerbestrijding, ze collecteert en deelt haar verhaal via tijdschriften en regionale media. Haar belangrijkste boodschap aan lotgenoten en anderen: blijf trouw aan jezelf, wees trots op elke stap en wees niet bang voor de waarheid — die kan levens redden.