Met Naci Ünüvar in de ploeg weet je nooit wat er gaat gebeuren: 'Ik neem risico's'

In dit artikel:

Naci Ünüvar blijft bij FC Twente een onvoorspelbare factor: gevaarlijk en creatief, maar ook wisselvallig en soms onhandig. Afgelopen zondag in Heerenveen leidde die dubbelheid tot wisselende momenten in de uitwedstrijd die Twente met 1-2 won. Als invaller miste hij eerst een opgelegde kans na een goede voorzet van Arno Verschueren, maar kort daarna werd zijn treffer — aanvankelijk afgekeurd door de grensrechter — na inmenging van de VAR alsnog goedgekeurd, waardoor de wedstrijd definitief werd beslist.

De ontlading was groot: teamgenoot Ricky van Wolfswinkel vierde zichtbaar en zette extra druk op de scheidsrechter, waarna Ünüvar het veld naar het uitvak oversprintte. Ondanks dat hij zich in de voorbereiding als topscorer had ontwikkeld, krijgt Ünüvar doorgaans alleen invalbeurten sinds zijn definitieve overstap van Ajax afgelopen winter. Trainer en technische staf rekenen hem vooral tot de zogenoemde finishers: spelers die in het laatste deel van wedstrijden kunnen beslissen.

Een belangrijke reden voor zijn rol is twijfel over zijn conditie en vermogen om negentig minuten voluit te spelen, al zegt Ünüvar zelf dat hij fit genoeg is om te starten en dat dat tempo is om op te bouwen. Hij erkent zijn onvoorspelbaarheid: vaak kiest hij voor risicovolle passes en acties, waardoor hij soms collega’s over het hoofd ziet of balverlies lijdt. Tegelijk vindt hij dat fouten onvermijdelijk zijn bij zijn spelstijl — risico’s die, als ze uitpakken, tot beslissende momenten leiden. Zoals hij zegt: hij maakt niet altijd alles goed, maar levert uiteindelijk wel.

Kort samengevat: Ünüvar blijft een energieke, creatieve aanvaller met groot rendementpotentieel, maar zijn inconsistentie en de discussie over zijn inzetbaarheid bepalen vooralsnog zijn rol als impactsub in plaats van vaste basisspeler.