Lezers reageren op expansiedrift van Oldenzaal: 'Koester wat je hebt'

In dit artikel:

Jan Lammerink (Oud-Lemselo) waarschuwt dat Oldenzaal opnieuw te ver wil gaan met uitbreidingsplannen en herinnert aan een pijnlijke grenswijziging in 1994, toen zo’n veertig gezinnen plots tot stadbewoners werden verklaard nadat Oldenzaal annexeerde. Volgens hem luisterden toenmalige Weerselose bestuurders te veel naar de stad, wat leidde tot het opofferen van kwetsbaar landschap en historisch waardevolle boerderijen. Nu, in 2025, ziet hij een herhaling: een ambitieus stadsbestuur streeft naar ongeveer 25 procent groei in woningen, bedrijven en inwoners, zonder voldoende oog voor natuurgebieden, een stuwwal en regionale belangen. Lammerink prijst de gezamenlijke, kritische reacties van Dinkelland en Losser als mogelijk tegengif tegen wat hij “groeien om het groeien” noemt en roept Oldenzaal op zuinig te zijn op wat de stad al heeft.

Peter Weusthof (Rossum) legt de nadruk op samenwerking en bestuurlijke daadkracht. Hij doet een oproep aan de gemeenteraden van Oldenzaal, Losser, Dinkelland en Tubbergen om serieus te praten over samengaan tot één gemeente Noordoost-Twente. Volgens Weusthof zou een grotere, gezamenlijke gemeente beter in staat zijn om vraagstukken als woningbouw, toerisme en asielbeleid integraal en professioneel aan te pakken. Burgers moeten volgens hem betrokken worden, maar ook bereid zijn mee te bewegen: ’Smiet de bill’n bie mekaa’, luidt zijn lokale aansporing tot eensgezindheid en gedeelde verantwoordelijkheid.

Beide brieven delen zorg over de toekomst van Noordoost-Twente: de eerste benadrukt behoud van landschap en erfgoed tegenover stadsuitbreiding; de tweede ziet bestuurlijke herindeling en regionaal overleg als weg naar duurzame keuzes voor de komende decennia.