Kinderen inzetten is de beste tactiek op de rommelmarkt

In dit artikel:

Martijn Kardol beschrijft een ochtend op een buurtrommelmarkt, waar hij met zijn dochter vroeg aanwezig is omdat hij gelooft dat je daar de beste vondsten vindt. In plaats van bijzondere spullen valt hem vooral de kwetsbaarheid van zulke markten op: mensen spreiden hun spullen uit en tonen ze aan de hele buurt. De verkopers — zelfs de altijd vriendelijke buren — veranderen plots in keiharde onderhandelaars en gebruiken een arsenaal aan technieken om de prijzen hoog te houden.

Een terugkerende en bijzonder effectieve tactiek is het inzetten van kinderen. Wanneer Kardols dochter een klef boekje van drie euro wil, schuift de verkoper zijn zesjarige zoon naar voren en zegt dat de opbrengst voor diens spaarpot is. De emotionele druk maakt afdingen praktisch onmogelijk; de jongen blijkt een natuurtalent in onderhandelen. De columnist schildert dit met humor en licht cynisme: wie tegen zo’n kind probeert af te dingen, heeft weinig kans.

Kardol besluit zelf in te stappen in het rommelmarktwereldje: op Koningsdag wil hij met een grabbelton geld voor de spaarpot van zijn dochter verdienen. De kern van het stuk is een observatie van buurtleven en handelsgewoonten — en de waarschuwing dat kinderen aan kraampjes verrassend effectieve prijsbepalers zijn. Martijn Kardol schrijft dit als column.