Joris (37) uit Enschede verkocht het WK aan Europa: 'Ik werkte voor FIFA, maar wás het niet'
In dit artikel:
Joris de Boer (37) uit Enschede werkte bijna vijf jaar op het wereldvoetbalmiddelpunt: het FIFA-hoofdkantoor in Zürich. Vanuit zijn commerciële functie was hij verantwoordelijk voor de verkoop van uitzendrechten in een groot deel van Europa (onder meer Nederland, Duitsland, België, Portugal en Oost-Europa). Mediarechten vormden de financiële ruggengraat van FIFA: bijna de helft van de inkomsten uit de laatste WK-cyclus kwam volgens het jaarverslag uit deze bron, en het WK in Qatar leverde de bond recordomzet en winst op.
De Boer groeide op bij Sparta Enschede en startte zijn loopbaan tijdens een studie bedrijfseconomie met een bijbaan waarin hij voetbalvragen bedacht voor tv. Hij werkte daarna bij Eredivisie Live, had stages en functies bij commerciële bedrijven en werkte meer dan zeven jaar bij de KNVB. Bij de KNVB speelde hij een rol in de opbouw van uitzendrechten voor het vrouwenvoetbal, van het regelen van reclameborden tot onderhandelingen met grote omroepen.
In 2021, midden in de coronaperiode, maakte De Boer de overstap naar FIFA. Hij omschrijft het hoofdkantoor als een imposante, enigszins afgesloten organisatie, waar beslissingen vooral top-down worden genomen. Zijn werk bestond uit intensieve onderhandelingen met zenders en mediabedrijven: welke zender krijgt live-wedstrijden, wie krijgt samenvattingen, en onder welke voorwaarden mogen beelden online worden gebruikt. Hij reisde veel en leerde dat cultuurverschillen sterk bepalen hoe er wordt onderhandeld — van directe, harde aanpak in de Balkan tot de meer subtiele Engelse manier waarin echte bedoelingen tussen de regels door moeten worden gelezen. Timing van de verkoop bleek cruciaal; binnenkomers met veel geld zoals Viaplay kunnen markten opschudden en prijzen doen stijgen.
Hoewel De Boer genoot van het werk en van het feit dat hij tijdens grote toernooien veel toegang had (hij had bijvoorbeeld toegang tot wedstrijden in Qatar 2022), kreeg hij ook de keerzijde van FIFA te zien. De organisatie staat al jaren in de schijnwerpers vanwege beschuldigingen rond corruptie en vriendjespolitiek bij de toewijzing van WK’s (denk aan Rusland, Qatar en recentelijk Saudi-Arabië). De Boer benadrukt dat veel medewerkers onder de top echter jonge, gedreven mensen zijn die dagelijks bijdragen aan de praktische kant van het wereldvoetbal: toernooien organiseren, technologie uitrollen en scheidsrechters opleiden. Tegelijk erkent hij dat de controverse en de afgesloten besluitvorming het publieke beeld bepalen.
De economische kant van het werk benadrukte hij ook: zonder de enorme inkomsten uit mediarechten zou veel voetbalontwikkeling wereldwijd niet mogelijk zijn. FIFA steunt nationale bonden financieel, en in veel landen is die steun essentieel voor het bestaan van georganiseerde voetbalactiviteiten.
Recent verruilde De Boer FIFA voor de NHL, waar hij in Zürich betrokken is bij de opbouw van een Europees kantoor en opnieuw mediarechten gaat verkopen — nu voor ijshockey. Hij blijft verbonden aan Enschede en is nog altijd fan van FC Twente. Zijn vertrek illustreert zowel de aantrekkingskracht van grote sportbonden als de persoonlijke afwegingen van professionals die tussen passie voor de sport, commerciële verantwoordelijkheden en de ethische vraagstukken rond hun werkgevers balanceren.