Hoe een jongen uit Enschede bij de FIFA belandde - en daar vijf jaar lang de voetbalwereld zag draaien
In dit artikel:
Joris de Boer (37) uit Enschede werkte bijna vijf jaar voor de wereldvoetbalbond FIFA en geeft in dit gesprek een blik achter de gesloten deuren van de organisatie. Hij begon zijn loopbaan lokaal bij Sparta Enschede en via stages en functies bij Eredivisie Live, Heineken en FrieslandCampina belandde hij ruim zeven jaar bij de KNVB, waar hij onder meer betrokken was bij de eerste tv-deals rond het vrouwenvoetbal. Midden in de coronaperiode kreeg hij in 2021 de kans om aan de slag te gaan bij het FIFA-hoofdkwartier in Zürich, en nam er de verkoop van uitzendrechten in Europa voor zijn rekening (onder meer Nederland, Duitsland, België, Portugal en Oost-Europa).
Zijn werk draaide om de commercieel meest waardevolle activa van FIFA: de tv- en mediacontracten. Tijdens de laatste WK-cyclus kwam bijna de helft van de inkomsten—circa 3,4 miljard euro—uit mediarechten; het WK in Qatar leverde volgens het jaarverslag recordomzet en winst op. De Boer reisde veel, onderhandelde miljoenencontracten en leerde dat succesvolle deals net zo veel afhangen van culturele gevoeligheid als van harde cijfers: timing, marktverstoring (zoals de intrede van Viaplay) en tussen-de-regels-lezen zijn cruciaal.
Tegelijk zag hij de schaduwkanten. FIFA ervaart veel publieke argwaan door beschuldigingen van corruptie bij toewijzingen (bijvoorbeeld rond Rusland, Qatar en recent Saudi-Arabië voor 2034) en door de sterke, top-down cultuur binnen de organisatie, waar de echte beslissingen vaak in besloten bovenkamers vallen. De Boer benadrukt dat achter die top een grote laag jonge, gedreven medewerkers zit die dagelijks toernooien organiseren, technologie uitrollen en scheidsrechters opleiden—werk dat zelden de krantenkoppen haalt. Hij wijst er ook op dat de enorme inkomsten niet louter bij FIFA blijven: veel kleinere nationale bonden zijn voor hun bestaan mede afhankelijk van geldstromen uit die media-inkomsten.
Persoonlijke anekdote: tijdens het WK 2022 in Qatar had De Boer toegang tot wedstrijden en netwerkborrels, maar miste de finale Argentinië–Frankrijk omdat zijn vrouw bijna beviel; hij keerde halsoverkop terug naar Zürich en keek thuis op de bank. Zijn vertrek van FIFA kwam niet door een principiële breuk maar door een nieuwe uitdaging: sinds kort werkt hij weer in Zürich, nu voor de NHL, die een Europees kantoor opent en waar hij opnieuw mediarechten zal gaan verkopen—nu voor ijshockey. Hij blijft verbonden met Enschede en is nog altijd fan van FC Twente. De ervaring leert hem dat werken bij grote sportbonden zowel commerciële kansen als ethische dilemma’s kent; zijn criterium om te blijven was steeds of zijn werk eerlijk, zinvol en leuk bleef.