Hib (84) beheert een beeldenhemel in Zwolle die bijna niemand kent: 'Heerlijk, dan zie ik de unieke kunst'
In dit artikel:
Onder de A28 bij Zwolle ligt Landgoed Anningahof: een particulier beeldenpark zo groot als zes voetbalvelden met bijna honderd werken. Eigenaar en zelfernomen ‘museumdirecteur’ Hib Anninga (84) — ooit bankier, gezegend met de grond door zijn ouders — bouwde het park vanaf 2004 uit tot een van Nederland’s best bewaarde, verborgen kunstparels. Op een zondag zit hij wel eens op een stoel bij de ingang, bijna als de Petrus van het park, om bezoekers binnen te laten.
Vorige zomer werd deze beeldenhemel zwaar op de proef gesteld. Door aanhoudende storm en extreem hoog water overstroomde de nabijgelegen Vecht; beelden gingen onder water en het landgoed veranderde in een uiterwaard. Het water bleef wekenlang staan, waardoor wortels van bomen ernstig beschadigden. Uiteindelijk stierven ongeveer honderd bomen en moesten worden verwijderd. Anninga zette zijn wekker om vijf uur, opende ’s ochtends het hek voor kwekers die spontaan bomen en struiken schonken en hielp zelf met herstelwerk: hij maaide de percelen op zijn grote grasmaaier en organiseerde de herbeplanting.
De heropening van het park onderstreept zowel Anninga’s persoonlijke betrokkenheid als de plicht die hoort bij de status van landgoed: wie die fiscale en ruimtelijke voordelen wil behouden, moet ook zorgen dat minimaal dertig procent uit bos of natuur bestaat. Dat gaf hem geen keuze om het park te laten vergaan — bovendien is het zijn levenswerk.
Anningahof onderscheidt zich doordat het een aaneenschakeling van verrassingen biedt: van humoristische stukken (zoals het werk van Paul de Reus) tot indrukwekkende constructies van beton (André Volten) en symbolische werken met felle kleuren (Armando). Veel beelden staan in bruikleen; kunstenaars hopen dat bezoekers of overheden kopen. Preventieve maatregelen tegen hernieuwde overstroming zijn beperkt — Anninga zegt dat de Vecht dit in twintig jaar nooit eerder deed — dus het lot van het landgoed blijft mede afhankelijk van het waterpeil en van de inzet van de eigenaar zelf.