Het ongeluk dat alles veranderde voor het gezin van Marike uit Vasse

In dit artikel:

Marike Reinders uit Vasse vertelt hoe het leven van haar gezin radicaal veranderde toen haar toen 11‑jarige zoon Guus op 16 december 2018 bij het oversteken in Ootmarsum werd aangereden en niet‑aangeboren hersenletsel (NAH) opliep. Ze beschrijft zichzelf zeven jaar na het ongeluk als een doorzetter die niet meer dezelfde is als voorheen: het gezinsleven waarin sport, vakanties en toekomstplannen vanzelfsprekend waren, werd abrupt onderbroken door zorg, onzekerheid en bureaucratie.

Voor het ongeval waren dochter Pien en zoon Guus actief: Guus was een fanatieke judoka met regionale ambities en droomde ervan rechercheur te worden. Die toekomstplaatjes vielen weg; de zorg voor Guus eist sindsdien vrijwel alle aandacht op. Hij raakt snel overprikkeld en heeft dagelijks bescherming en afremming nodig, iets wat voor buitenstaanders die hem kort zien vaak niet meteen duidelijk is. Dat gebrek aan begrip maakt het extra zwaar voor het gezin.

Een terugkerend thema is de frustratie over afhankelijkheid en administratieve rompslomp. Marike vertelt hoe aanvragen, zoals voor een WLZ‑bijdrage, het privéleven van Guus tot in detail blootleggen en dat externen beslissen over hulp en voorzieningen. Die machteloosheid en het gevoel de regie te verliezen putten haar uit; ze vergelijkt zichzelf met een langzaam leeglopend luchtbed.

Tegelijkertijd heeft het proces haar veranderd en versterkt. Ze verzet zich tegen het woord “accepteren”, omdat dat voor haar neerleggen en lijdzaamheid impliceert. In plaats daarvan koos ze voor actieve coping: fysieke uitdagingen houden haar op de been. Lange wandelingen, hardlopen, en pelgrimstochten — waaronder de Camino Francés en de Camino Primitivo — helpen haar energie te herwinnen. Ook nam ze deel aan een zware fietstocht voor Bike4Brains, een stichting die geld werft voor onderzoek naar hersentrauma’s bij jongeren.

Praktische steun van buiten is volgens Marike onmisbaar; zij pleit in de Netwerkgroep Kind en NAH voor een casemanager voor elk gezin met een kind met NAH. Dat, zegt ze, voorkomt dat families te vroeg vastlopen en de grenzen van hun fysieke en mentale draagkracht bereiken. Ze voelt zelf dat die grens nu nadert en geeft aan dat hulp soms eerder nodig is dan men verwacht.

Marike deelt haar ervaringen publiekelijk via blogs op guuspowerbrain.nl en in het boek Guus, geef nooit op na hersenletsel, waarin ze zowel haar woede als haar veerkracht blootlegt. Ze waardeert de mensen die zeven jaar lang blijven luisteren en er zijn in moeilijke momenten, maar constateert ook dat veel relaties sneuvelen — een selectie waarvan zij zegt dat het meer over de ander dan over haarzelf zegt.

Kortom: het ongeluk van Guus heeft het gezinsleven blijvend veranderd. Marike is harder en doelgerichter geworden, beschermt haar gezin en zoekt tegelijk manieren om te blijven leven — fysiek en mentaal — terwijl ze zich inzet voor betere ondersteuning voor andere gezinnen die door NAH worden getroffen.