Geweld tegen vrouwen laat levenslange littekens achter bij slachtoffers en hun naasten

In dit artikel:

Arie van den Heuvel reageert op de landelijke verontwaardiging rond de moord op Lisa en herinnert aan het geweld dat zijn leven voorgoed veranderde. In 2011 werd zijn vrouw Anja in het tunneltje bij station Schothorst en later in park Schothorst zwaar aangevallen door meerdere mannen; zij overleefde de verwondingen niet en stierf op 50‑jarige leeftijd. De plek in Amersfoort waar recent een fietstocht tegen geweld langsreed, is voor hem daarom beladen terrein. Hoewel hij het protest sympathiek vindt, vond hij het te confronterend om er zelf bij te zijn.

Van den Heuvel wijst erop dat geweld tegen vrouwen niet slechts individuele incidenten zijn maar voortkomen uit een gedachte van vermeende mannelijk superioriteit: vernedering en minachting van vrouwen leiden tot aanranding en fysiek geweld. Hij benadrukt dat de gevolgen levenslang zijn — niet alleen voor de slachtoffers, maar ook voor hun partners, gezinnen en nabestaanden — en dat de maatschappelijke aandacht voor die blijvende schade te beperkt is. Over zijn zaak publiceerde hij in 2015 een boek over de straatroof en de rechtsgang.

Hij roept politiek en overheid op hun kerntaak serieus te nemen: zorg voor orde, vrede en veiligheid. Tegelijk waarschuwt hij tegen het aanwijzen van bepaalde groepen als zondebok op basis van afkomst of religie; dat verergert de problemen in plaats van ze op te lossen. Uiteindelijk pleit hij voor een cultuurverandering waarin de bijdrage van vrouwen gelijk wordt gewaardeerd en waar empathie, harmonie en liefde het machogedrag vervangen — en verwacht dat mannen daarin het voortouw nemen.