Even geen Oostenrijk maar een Franse wasserette: 'Als je dat l'Accolade-virus hebt, raak je het niet kwijt'

In dit artikel:

Op Île d’Oléron, ruim 1.100 km van Enschede, houden ongeveer vijftien Enschedeërs vakantiepark l’Accolade (De Omhelzing) draaiende door als vrijwilligers in de zomer de zorg te dragen voor Nederlandse gezinnen met een gehandicapte ouder of kind. De voertaal is Nederlands; het park biedt gezinnen de mogelijkheid samen op vakantie te gaan terwijl ervaren vrijwilligers wassen, aankleden, sondevoeding en soms beademing verzorgen, speciale rolstoelen naar het strand rijden en helpen bij het verwarmde zwembad.

De groep bestaat vooral uit zestigers, zeventigers en zelfs tachtigers die vaak al jaren terugkeren. Sommigen kwamen via verloskundige Anda van den Toorn in aanraking met het park; anderen werden door collega’s of via eerdere ervaringen aangetrokken. Vrijwilligers zoals Gerardy en haar man Bob, Els en Ruud, en Diny noemen de emotionele beloningen minstens zo belangrijk als het werk: getuige zijn van een kind dat voor het eerst de zee voelt of ouders die weer even kunnen ontspannen levert onvergetelijke momenten op. Gasten reageren dankbaar — van een geslaagde stranddag met een speciale rolstoel tot gezinnen die na jaren weer een week konden genieten.

Tegelijkertijd maken de vrijwilligers zich zorgen over de toekomst. Nu vrijwel alle vaste krachten ouder zijn, is dringend doorstroom van jongere vrijwilligers nodig om het concept levensvatbaar te houden. De inzet vergt geen vakantieplezier voor de helpers; het is hard werken, vaak tot de laatste gast naar bed is, maar veel vrijwilligers spreken van voldoening en roepen anderen op om tijd vrij te maken voor dit unieke, inclusieve initiatief.