Duizenden Twentenaren gaan nog altijd samen op Pokémon-jacht: 'Eerst was ik eenzaam, nu niet meer'
In dit artikel:
Negen jaar na de lancering blijkt Pokémon Go in Twente nog lang niet verdwenen: het spel fungeert er als sociaal verlengstuk, beweegstimulator en zelfs carrière-inspiratie. Sinds de wereldwijde release in 2016 lopen spelers met hun telefoon buiten rond om virtuele wezens te vangen, voorwerpen te verzamelen bij herkenningspunten en samen zogenaamde raids te verslaan — iets wat lokale spelers in Hengelo en Enschede nog regelmatig doen.
Drie spelers illustreren de rol van het spel in de regio. Valerio Bekkema (17) raakte al vroeger enthousiast door de franchise en speelt sinds 2020 intensief; hij besteedt dagelijks uren aan het spel, ontmoet andere spelers en zit in een groep van naar schatting 1.300 Twentse deelnemers. Voor hem draait het vooral om de sociale contacten en de grote, georganiseerde events: in Spanje kwamen volgens hem tot zo’n 190.000 spelers bijeen, en ook in steden als Parijs, Dortmund, Madrid, Berlijn en Düsseldorf reisde de groep al samen. Valerio werkt nu als vrijwilliger content creator en hoopt later voor Niantic, de maker van Pokémon Go, te werken.
Arie Zijlstra (55) gebruikt Pokémon Go als uitlaatklep tegen eenzaamheid. Hij speelt sinds 2016 mee en waardeert vooral de hechte community: weekenden met wandelingen van soms veertig mensen door de binnenstad zijn voor hem belangrijker dan het spel zelf. De deelnemers variëren sterk in leeftijd — van kinderen met ouders tot spelers van ruim zeventig — en de ontwikkelaars blijven functies toevoegen die het samen spelen stimuleren, zoals ingebouwde communicatiemogelijkheden.
Voor Anita (53) vervulde Pokémon Go een therapeutische rol na meerdere beroertes. Op doktersadvies moest ze meer gaan lopen; het spel leidde haar langs nieuwe routes en zette haar aan het wandelen — aanvankelijk voor gezondheid, later ook voor het sociale contact. Zij liep soms 25 kilometer op een dag en bouwde vriendschappen op binnen de lokale community, onder andere met Arie.
De lokale scene in Twente is daarmee veel meer dan nostalgie: het is een actieve subcultuur met regelmatige evenementen, reizen naar internationale meetups en een mix van recreatie, revalidatie en organisatie. Komende grote bijeenkomsten staan gepland in Amsterdam en Tokio; de Twentse spelers van wie het verhaal in Hengelo is geschetst, plannen in elk geval om naar Amsterdam te gaan en dromen eventueel ooit van een trip naar Japan.