Daniëlle (39) vocht tegen kanker en is nu nergens meer bang voor
In dit artikel:
Daniëlle Bruiss (39) uit Enschede kreeg op 8 februari 2021 de diagnose borstkanker. Haar behandeling was ingrijpend: 24 chemokuren, vijftien bestralingen, een dubbele borstamputatie en het verwijderen van haar eierstokken. Tijdens de chemo zag ze zichzelf in gedachten zelfs in een doodskist liggen, maar ze gaf niet op en noemt haar overleving deels het resultaat van „pure wilskracht”.
De fysieke ingrepen waren niet het enige gevolg. Daniëlle verloor haar baan en leeft sindsdien met blijvende cognitieve klachten — het zogenoemde chemobrein — waardoor geheugen en woordvindingsvermogen flink achteruitgingen. Dat dagelijks ervaren van geheugenverlies en moeite met praten voelt volgens haar soms vernederend en wordt door buitenstaanders gemakkelijk weggewoven, terwijl het voor haar een serieuze, aanhoudende beperking is.
Om het voorbije jaar door te komen ontwikkelde ze praktische overlevingsstrategieën. Ze leerde microdoelen te stellen: kleine, haalbare stapjes die haar telkens een succeservaring gaven en het geloof in herstel versterkten. Inspiratie vond ze onder meer in het boek Niet te breken van Sander Aarts; de lessen daaruit motiveerden haar grenzen te verleggen. Kort na haar laatste chemokuur voltooide ze op pure doorzettingskracht een twaalf uur durende zware training — een prestatie die Aarts zo raakte dat hij haar in zijn latere boek noemt als motivatiebron.
Naast mentale technieken was er ook een constante bron van troost: haar hond Baloe. Hij gaf structuur en gezelschap in de eenzame ziekenhuis- en herstelmomenten en helpt haar nog steeds wanneer pijnklachten door de antihormoontherapie opspelen. Door de ziekte veranderde Daniëlle ook in haar beleving van zichzelf: hoogtevrees verdween deels, ze neemt fysieke risico’s zoals parachutespringen, en op een vakantie in Spanje legde ze haar littekens bloot door topless op het strand te liggen — een daad van bevrijding en acceptatie.
Daniëlle voelt bovendien een hernieuwde band met haar moeder, die aan borstkanker overleed toen Daniëlle acht was. Die verbondenheid geeft haar kracht om door te vechten en heeft haar ertoe aangezet zich nu actief in te zetten voor KWF Kankerbestrijding; ze deelt haar verhaal in media en zamelt geld in. Haar belangrijkste boodschap aan anderen is praktisch en urgent: laat je onderzoeken als kanker in je familie voorkomt en wees niet bang voor erfelijkheidsonderzoek — zij heeft spijt dat ze dat vroeger niet deed, omdat preventieve stappen mogelijk hadden kunnen voorkomen dat ze zelf ziek werd. Haar advies sluit af met een persoonlijke noot: blijf trouw aan jezelf en wees trots op elke stap vooruit.